Joost en Emma

Emma sluit haar computer af en pakt haar tas.

‘Prettig weekend jongens!’ roept ze vrolijk en wandelt het koele kantoor uit. De warme buitenlucht neemt bezit van haar en voor ze de straat uit is, plakt het korte viscose zomerjurkje om haar lange slanke lijf.
Zodra ze om de hoek en uit het zicht is, stopt er een Saab naast haar.
‘Emma,’ zegt een bekende stem. ‘Kan ik je een lift geven?
‘Joost!’ zegt ze blij en trekt het portier open.
‘Gossie, wat is het warm zeg!’ Ze glimlacht naar de blonde ontspannen veertiger achter het stuur die er, waarschijnlijk dankzij de airco, fris uitziet in zijn zomerse spijkerbroek en poloshirt. Argeloos schudt ze haar plakkende dijen van elkaar los en plaatst haar benen enigszins uit elkaar. Dan graait ze in haar tasje en haalt een elastiekje tevoorschijn, waarmee zij haar donkere sluike haar uit haar hals dwingt. ‘Zo, dat is beter,’ zegt ze voldaan. ‘We kunnen hoor!’
Ze kijkt bevreemd opzij omdat hij niet gelijk wegrijdt.
Ietwat verlegen kijkt ze hem aan: ‘Wat is er?’
Hij buigt zich voor haar langs en reikt naar de seatbelt.
‘Bij elke rit gaat veiligheid voorop, meisje,’
Een vleugje frisse parfum vermengd met haar lichaamsgeur dringt zijn neus binnen.
Hij vermant zich.
‘Waarheen?’ vraagt hij dan.
‘Ik wil graag naar huis, ik verlang naar een douche.’
‘Wijs me de weg maar.’
Het is niet ver.
De totale afstand van kantoor naar haar flat is ongeveer anderhalve kilometer.
Gewoonlijk wandelt Emma graag, maar op een dag als vandaag met een temperatuur boven de dertig graden, is ze maar wat blij met een lift van haar baas.
Sinds ze is afgestudeerd, een paar maanden geleden, werkt ze op zijn reisbureau.
Het is een gemoedelijk kantoor, waar iedereen elkaar bij de voornaam noemt.
Op haar aanwijzing stopt Joost de auto en zet de motor uit.
‘Dus hier woon je?’
‘Ja, helemaal bovenin, twaalf hoog!’ Haar vinger tekent een denkbeeldig spiraaltje de lucht in.
‘Bedankt voor het brengen!’

Emma trekt haar bekoorlijke voeten op en maakt aanstalten om uit te stappen.
Bliksemsnel buigt hij zich voor haar langs om het portier voor haar te openen.
Emma raakt terdege bewust van de hand die vlak langs haar lichaam strijkt.
Tot haar eigen verrassing hoort ze zich vragen: ‘Wil je binnenkomen, iets drinken misschien?’
‘Graag,’ zegt hij zonder aarzelen.
Terwijl de lift hen naar boven hijst staan ze tegenover elkaar, Emma met haar rug tegen de spiegel. Ze zijn even lang.
‘Woon je alleen?’ informeert Joost.
‘Nee,’ zegt ze.
‘O nee?’
De lift stopt.
‘Misschien kan ik beter gaan,’ aarzelt hij.
‘Waarom? Je bent nu toch al boven!’ zegt Emma terwijl ze uit de lift stapt.
‘Oké, even dan.’
Ze komen binnen in een ruime hal. Emma legt haar tasje op een tafeltje en werpt de deur naar de kamer open.
‘Kijk eens wat een geweldig uitzicht!’ Ze is duidelijk trots op haar hooggelegen flat.
Hij komt naast haar staan en legt losjes een hand om haar middel..
‘Ik heb hoogtevrees,’ bekent hij.
‘Ik begrijp het, hou mij maar goed vast!’ zegt ze plagend.
Ze draait een halve slag door en opeens houdt hij haar stevig in zijn armen.
Hun lichamen raken elkaar van top tot teen.
Ze slaat haar armen om zijn hals en zoent hem vrijmoedig op de mond.
Tegelijkertijd volgen haar vingers de vorm van zijn oren, strijken door zijn haar en masseren zijn nek.
Haar tong glipt naar buiten en likt het zoute zweet van en rond zijn lippen.
Hij opent zijn mond en haar sappige tongetje danst bij hem binnen.
Ze trekt haar snoetje terug en legt haar handen om zijn gezicht.
Haar vingers strelen de contouren.. Ze kust zijn ogen.
Joost voelt zijn lichaam reageren en wil de regie overnemen, maar Emma houdt de teugels stevig in handen.
Ze drukt haar heupen even stijf tegen hem aan en laat hem dan abrupt los.’
‘k Ga douchen,’ zegt ze.

Zwaar ademhalend doet Joost een stap achter haar aan en blijft dan staan.
Hij slikt en kan zijn ogen niet van haar afhouden als ze naar de slaapkamer loopt, haar jurkje ongegeneerd van haar schouders op de grond laat glijden en ervan wegloopt.
In één doorgaande soepele beweging drukt ze terloops de knop van de cd-speler in, waarop haar lichaam zich als op commando tragisch lijkt over te geven aan Tsjaikovski’s Swan Lake.
Dan draait ze zich naar hem om en wenkt hem met een gekromde wijsvinger en zacht deinend lichaam. Zij strekt zich uit met haar armen boven haar hoofd en draait een pirouette.
Joost is al bij haar, hij strekt zijn handen uit en het wervelende lenige lichaam nestelt zich tegen hem aan. Haar lichaamsgeur is overweldigend.
Ze stroopt zijn shirt omhoog en knoopt zijn broek los. Hun lichamen zuigen zich in elkaar vast en dronken van extase en geilheid laten ze zich op het bed vallen.
Ze doen het.
‘Je bent toch niet zo’n BSN-ner he?’ vraagt Emma als hij te snel zich van haar af laat glijden. Haar vingers strelen zijn borst en dalen snel af om een nieuwe actiebereidheid te verkennen.
‘Wat bedoel je?’ vraagt hij.
‘BSN-nen is beklimmen, scoren en nokken.’
‘Emmaatje,’ begint hij ontwijkend.
Emma wacht niet af, knielt over hem heen en gaat op hem zitten.
Met haar vingertoppen beroert ze zijn voorhoofd, oren en hals; zij streelt zijn schouders, de buitenkant van zijn armen en zijn handen en laat haar vingers aan de binnenkant van zijn armen terugglijden. Ze beroert de tepels op zijn behaarde borst en voelt zijn scoringsdrift terugkeren. Een kleine beweging van haar heupen maakt dat ze opnieuw in elkaar verankerd zijn.

Fier voert zij hem naar een glanzende overwinning!

Veel later informeert hij omzichtig naar Emma’s seksuele deskundigheid.
‘Tis mijn hobby,’ zegt ze dan.