De vogelgriep is in aantocht en voor het geval er een pandemie ontstaat en er mensen overlijden, heeft de overheid bevolen alle gevleugelde dieren op te hokken. Zodoende zal het volk in geval van een uitbraak moeten beamen dat de overheid al het mogelijke ter voorkoming heeft gedaan! Om met Kooiman (Gerard Cox uit de serie: Toen was geluk heel gewoon) te spreken: Dan kennen we nooit meer om de overheid heen!
Pluimveebedrijven hielden hun dieren toch al opgehokt. Voor hen verandert er in dit opzicht niet veel. Maar mocht er binnen de omtrek van 3? km2 een door griep gevelde vogel naar beneden vallen, dan zullen bedrijven worden ‘geruimd’, waarmee wordt bedoeld dat er duizenden gezonde dieren uit voorzorg worden afgemaakt. Ach, alles heeft zijn goede kant, zo zijn kippen-killers ook weer eens een tijdje aan werk geholpen!
Ophokken wil zeggen dat gevleugeld vee tenminste achter gaas wordt gezet met een stuk plastic of dak tussen hen en de hemel, hun element!
De vogels die dit overkomt zijn echter nog goed af. Wee de arme dieren die in grote aantallen weken of langer in het donker worden opgesloten in te kleine garageboxen of kelders. De omstandigheden worden, naarmate de tijd vordert, erbarmelijker en ondraaglijker.
Waar komt de wet vandaan die ons verplicht deze onschuldige dieren op te sluiten, ten gevolge hiervan te mishandelen en zelfs dieren te doden?Vogels hebben evenveel recht op leven als de mens.
Wij wonen in een klein dorp op het platteland. Bij ons in de tuin plachten een krielhaantje met zijn twee kipjes rond te scharrelen. Elke ochtend tikte een van de kipjes in gezelschap van haar zusterkipje en vriendje haan met haar snavel tegen de glazen tuindeur van de keuken om zich te melden voor het ontbijt. Meestal duurde het niet lang voor ze gezelschap werden gehouden door een paar kauwtjes, een merel en af en toe duiven, die een graantje meepikten en zich bovendien geregeld kwamen baden.
Deze kipjes waren een doorn in het vlees van meneer Van Bravestijn, onze oostelijke buurman. Het goedemorgengekraai, waarmee het haantje de nieuwe dag met de opkomende zon verwelkomde, maakte het voor hem onmogelijk om ’s morgens lekker uit te slapen.
De mare van de vogelgriep bracht hem er dan ook toe onmiddellijk in actie te komen en ons te sommeren de kippen uit de tuin te verwijderen en op te hokken.
Meneer Van Bravestijn, die kip noch haan bezit, weet zich door de overheid gesteund en wentelt zich in gegronde redenen om zich aan des overheids regels te onderwerpen.
Overheid en Bravestijn maakt overmacht, en overmacht heeft ons genoopt de kipjes in een oude melkstal onder te brengen.
In onze tuin wachten de kauwtjes nu tot de merel het voortouw neemt. Hij komt tot dichtbij het raam, maar onderneemt geen verdere actie.
Ik strooi vogelzaad en broodkruimels en zodra ik me van het raam verwijderd heb, zie ik de zwarte schaduwen naar het voedsel duiken.
Ik sluit mijn ogen en blik in de toekomst: Mensen op straat dragen reusachtige snavels in allerlei kleurtjes, een roze voor Kim en een groene voor Miky en mama heeft een witte met een zilveren randje. Er zit een lucht- en nevelfilter ingebouwd en als ze bij oma op bezoek gaan, krijgt ze ter begroeting in plaats van een kus een elleboogstootje en omdat een knuffel ook niet meer toelaatbaar is, hebben ze daar een ‘kontje’ voor uitgevonden.
En oma is gewoon oma, die de vogelgriep heeft overleefd.
—————————————
Geef een reactie